Winterbloemen

[p. 116]

Oranjebloemen

Op Hampton-Court.

Hoe streelt me, uw balsemreuk, gij handvol dorre bloemen,

Eens in de oranjedreef op Hampton-Court geplukt!

't Is of die bloesems nog, waar ons hun geur verrukt,

Des Derden - Willems en Maria's liefde roemen.

Eens heeft toch, wandlend, hier hun voet den grond gedrukt;

Eens hoorde er 't zwerk ze elkaâr met teedre namen noemen;

Wat rest er van? Ach, 't Paar heeft ook voor 't lot gebukt,

Dat de eêlste bloemen 't eerst komt tot verwelking doemen.

Wat rest er van? - De geur. Schoon dor, riekt ge even zoet,

Als bloeidet ge immer voort, verwelkte oranjebloesem!
't Is spiegel, hoe de zucht van beider Vorsten boezem

Steeds voortgeurt door 't genie, dat haar herleven doet.¹⁾

Riekt Hampton-Court's gebloemt' hier, in mijns Reisboek's blâren,
't Geschiedboek blijft meê 't beeld dier trouwe min bewaren.

1) Macaulay.