Winterbloemen

[p. 115]

Trouw.

- O verdrink, ja, verdrink toch uw lijden, mijn kind,

In de diepe en onpeilbare zee! -

Werpt ge een steen naar omlaag, hij blijft liggen in 't diep,

Maar weêr boven komt immer mijn wee.

- En de liefde, zoo trouw in uw boezem gevoed,

Breek haar af, breek haar af, o mijn kind! -

Ach, het bloemeke sterft, als ge 't kneust en verbreekt,

Maar de liefde sterft niet, die recht mint!

- En uw trouw, zij was immers maar enkel een woord?

Op den wind, op den wind het gestrooid! -

Ach, mijn moeder, al splintert de rots in d' orkaan,

Mijne trouw houdt het uit, en zwicht nooit!

(Reineck.)