Winterbloemen
(1879)–J.P. Hasebroek–
Auteursrechtvrij
[pagina 105]
| |
Bij Genève.'k Stond bij GenèveGa naar voetnoot1) en aan den vloed,
Die voortgolft langs haar erve:
Daar mengt de Rhône, azuur van gloed,
Haar nat met de aschgrauwe Arve.
Het is als daalde op Rhône's stroom
De blauwe hemel neder,
En gaf des aardrijks grauwen boôm
De grijzende Arve weder.
Toch huwen beiden niet te saam,
Door stroom en kleur gescheiden,
En dragen ze ook al éénen naam,
Steeds onderkent ge beiden.
Een beeld voor ons, voor ons een wenk!
Hoe liefde uw strengheid lenig',
Waar ge in de wereld gaat, gedenk
Uw leus: ‘Bijeen, niet éénig.’
|
|