Winterbloemen

[p. 16]

Pyrmont.

Bij dezelfde gelegenheid.

Naar Waldeck-Pyrmont wordt, Vorstin, uw naam genoemd;

En wien hij de ooren treft ziet voor zijn oog verrijzen
Het beeld der kostbre Bron, die Pyrmont hoog doet prijzen

Om 't heeling-brengend nat, welks weldaân 't menschdom roemt.

Maar hoe nu, als ge Oranje een hulde u ziet bewijzen,

Die, wordt ze aanvaard, u tot uws titels afstand doemt?....

Neem vrij dien Naam, wiens weêrgâ de aard niet aan kan wijzen!

De Oranje-zon verguldt ook 't Prinslijkst bruidsgebloemt.

Prinses van Pyrmont, Neêrlands koningin geworden!
Breng heil aan 't land, welks kroon uw slapen mag omgorden!

Doe, Emma, d' eernaam eer, die op uw wapen gloort:

Gij zelv', word Vorst en volk een Heilfontein van zegen,
Die koelte en frischheid dauwe op onzes Konings wegen,

En heeling breng', waar 't volk uw gangen ruischen hoort!