Sneeuwklokjes

[p. 189]

Bij den dood van mijn vriend E.J. Potgieter.

Voor den Dichter van Florence,

Voor den Proza-kunstenaar,

Waardig, dat hem 't hoofd omkranse

Hooft's en Huijgens' kroon te gaâr, -

Voor den warmen Vaderlander,

Met het zuiverst Hollandsch bloed,

Blakend voor d'oranjestander

En der vaadren vrijheidshoed, -

Voor den Mensch, zoo fier als edel,

Maar 't gemoed vol menschenmin:

Hoofd van staal de kloeke schedel,

Hart van goud de reine zin, -

Voor den Vriend sinds veertig jaren,

Dien 'k nog stervend heb gegroet, -

Klinkt de trilling mijner snaren,

Nu 'k zijn dood beweenen moet.

Moog' hem 't Land zijn krone noemen,

Krans' hem 't Volk om woord en lied -

Ik, voor kransen, kronen, bloemen,

Spreek slechts zacht: ‘'k vergeet u niet!’