Sneeuwklokjes

[p. 84]

Geestenstemmen.

In uw kindsche jaren,

Waar uw voet ook ging,

Ruischten wind en baren,
Of ze een roepstem waren,

Die u noodde: Zing!

Zat ge als jongling neder,

Mijmrend bij een stroom,

De eigen stem klonk weder,
Maar nu zacht en teeder,

Zoetlijk fluistrend: Droom!

Later als u 't leven

In zijn ernst verscheen,

Liefde u ging begeven,
Hoop u stond te ontzweven,

Riep die stemme: Ween!

Eindlijk, sinds uw harte,

Vroeger 's onspoeds wit,

Erger lijden tartte
In eens worstlaars smarte,

Dringt die stem u: Bid!

(Tournier.)