Poëzy

[p. 100]

IV.
O, sluit voor het woelen der tochten uw ziel.

1.

O, Sluit voor het woelen der tochten uw ziel;
Eer onrust voor eeuwig uw vrede verniel':
Maar dat ook geen zelfzucht uw boezem verkoel',
En in u de heilvlam verdoov' van 't gevoel.

2.

In 't vlak van den vloed, waar de stormwind op blaast,
Ziet langer de Hemel zijn beeld niet weêrkaatst:
En als hem de winter met de ijskorst bezwaart,
Het licht van omhoog vindt geen spiegel op aard.

[p. 101]

3.

Maar vloeit hy in kalmte, door 't zonvuur bestraald,
Dan is 't of de Hemel op aarde is gedaald:
En wordt hy door d'avond tot rusten genood,
Het zonlicht des Hemels zoekt stervend zijn schoot!

1834.