Poëzy

[p. 96]

II.
Ach, waarom zoo vroeg geplukt.

1.

Ach, waarom zoo vroeg geplukt,

Roosj' aan licht en lucht ontrukt,

Om een maagdenborst te cieren,

Die de lust in vlammen zet,

Om op 't weeldrig feestbanket,

In den reidans rond te zwieren?

't Cieraad dort nu van den hof:

Geur verdwijnt en waas en bloesem:
't Bloemtj', eens rustende aan heur boezem,

Treedt de voet der Weelde in 't stof.

[p. 97]

2.

Ach, waarom zoo vroeg geplukt,

Schoone in 't bloeien weggerukt?

Wat deed zóó uw boezem blaken

Naar den zwijmelroes der vreugd,

Dat u in uw prille jeugd

't Offer van den Lust kon maken?

Thans kleurt rouw uw kaken dof,

En 't genot vliedt met haar bloesem: -
't Bloemtj', eens rustende aan heur boezem,

Treedt de voet der Weelde in 't stof.