Nieuwe winde-kelken

[p. 106]

Bij de bijenkorf.

Lief bijtje, dat mommelt om bloemknop en roos,
Wier stengel ge omfladdert met minziek gekoos,

Wat les geeft ge niet

Aan hem, die zoo vrolijk u fladderen ziet:

‘Ook gij, zing uw lied! -’

Lief bijtje, dat, leppend, het honigzoet nat
Van 't bloemeken puurt uit het geurende vat,

Ik bloos in 't gemoed,

Wanneer ge uit uw korf mij uw stem hooren doet:

‘Ook gij, stort uw zoet!’ -

Lief bijtje, dat ijvrig de waskorrels gaart,
Die 't bloempje in het stuivende bloemenmeel baart,

Wat leerzaam gezigt,

Als 'k straks naar de was-toorts mijn oogblikken rigt:

‘Ook gij, spreid uw licht!’ -