Hesperiden. Nieuwe poëzie in den avond des levens

[p. 308]

CLVII.

'k Bezocht een boerderij, Noordhollandsch op end' op,

Geschrobd, geboend, gewit, van onder tot den top;

Ja, zelfs 't geboomte op 't erf moest lijden van de plassen:
Zijn stam, zijn bast, zijn schors, 't stond al met kalk gewasschen,

En 'k vond dus voor de vraag de oplossing me aangeboôn:

Hoe komt ons Hollandsch toch voor fraai aan 't woord van schoon?