Hesperiden. Nieuwe poëzie in den avond des levens

XXVIII.

Wie oud wordt overleeft hoe velerlei! hoe velen!
Hier rijken, volken, steên, daar huizen en kasteelen;

Hier menschen, lief of vreemd, daar de eens door onze hand

Ontgonnen werken, bosch of hof door ons geplant....

Het zij! Wat gaan wil, ga! Mits uw genâ 't mij geve,
O God! dat ik toch nooit mij zelven overleve!