Het dagboek van dr. G.H.C. Hart
(1976)–G.H.C. Hart– Auteursrechtelijk beschermd
[pagina 273]
| |
ik nu ook gauw een heele boel tegelijk: tenslotte leef ik op mijn post en die maakt het leven nog betrekkelijk dragelijk. Natuurlijk - en dat is het ergste! - hebben jullie het in vele opzichten veel beroerder dan wij hier, maar jullie hebt tenminste ook niet die op den duur zoo ontzettend neerdrukkende eenzaamheid: elke avond om zeven uur ben ik thuis, eet, werk en slaap (niet eens erg goed!). Mijn eenige aanspraak 's avonds is mijn goede Hongaarsche gedienstige, die uitstekend voor mij en de hond zorgt, maar wel wat heel erg spraakzaam is. Vandaag de jaarlijksche lunch van de Hollandsche Club, waar ik o.m. Wykeham Price ontmoette. Aan tafel sprak Minister Albarda, S.D.A.P.-er, een hoogst ergerlijke rede, waarin hij o.m. vertelde, dat wij hier als vluchtelingen geheel ontmoedigd waren aangekomen en eerst door den moed van de Royal Air Force er weer bovenop waren gekomen. Velen hebben zich aan dezen speech van Albarda, die hier met enkele andere ministers een volkomen nietsnutters-bestaan leidt (tijdens de luchtaanvallen destijds bijkans altijd in den schuilkelder), gestooten: 't is een schande voor de Regeering. Twee Italiaansche torpedojagers in de Roode Zee door de eigen bemanning in den grond geboord. Eindelijk het telegram van Van Mook ontvangen met de Indische tegenvoorstellen voor de aankoopen aldaar t.b.v. de ravitailleering van Nederland; ik ben nu de heele zaak aan het uitwerken in een nota aan Minister SteenbergheGa naar voetnoot567. V.S.A. verwerpt Duitsche en Italiaansche protesten tegen het beslagleggen op hun schepen. Ik begin zelf nu met voorbereidselen voor de ravitailleering van mijn eigen gezin: heb Margitt opgedragen, zoover de rantsoeneering dat toelaat, geleidelijk een voorraadje te koopen om t.z.t. mee naar Holland te nemen voor jullie: rijst, peper, thee, meel, blikjes zeep, spaghetti, misschien goed voor kleeren voor de jongens, schoenen (?), vruchten in blik, koffie. |
|