Het dagboek van dr. G.H.C. Hart

Maandag 2 december 1940

De brief van de Amerikaansche ambassade (zie bldz. 539⁴⁰⁰) met jouw bericht aan hun consul-generaal in Amsterdam⁴⁰¹ laat mij niet los; wat bedoelde je met: ‘our plans are indefinite but would like to emigrate’? Is dat slechts een wensch of verzuchting, of zit er méér achter? Zou er een kleine kans voor jullie bestaan om eruit te komen? Het valt haast niet in te denken. Is het een verzoek om hulp en hoe zou ik van hieruit, uit een vijandelijk land, kunnen helpen? En als er een mogelijkheid bestaat, hoe moeten we die benutten zonder jullie moeilijkheden of zelfs ernstig gevaar te berokkenen? Wat zou ik enorm gelukkig zijn, als ik jullie hier kon krijgen, maar ik zou het mij zelf nooit weer vergeven, als ik jullie in gevaar bracht.

400 Zie p. 206.

401 Fr. C. Lee.

[p. 209]

Als jullie eenmaal hier bent, vind ik, ondanks de bombardementen, zeker wel een veilig plekje: 't land is groot genoeg.

Indien jullie in Lissabon kunt komen, is het niet moeilijk en redelijk veilig om per vliegtuig hierheen te komen. Maar die reis naar Portugal, stel al, dat jullie een vergunning tot vertrek kunt krijgen, zal erg lastig zijn. En het geld? Naar Lissabon kan ik wel geld overmaken door mijn relaties met de Britsche Treasury. Maar alweer, hoe jullie dat te berichten, zonder gevaar? - - -⁴⁰²

402 Weggelaten het concept en de eindredactie van een brief, die Hart op 3 december aan zijn vrouw zond. Hart schreef daarin, dat hij het denkbeeld om te emigreren geweldig toejuichte. Zie voor de brief van 29 oktober p. 206.