Het dagboek van dr. G.H.C. Hart

Dinsdag 26 november 1940

De resolutie, waarbij Engeland en zijn dominions, Nederland, België, Noorwegen, Tsjechoslowakije, Polen en Griekenland trouw en hulp beloven tegen de ‘oppression’ van Duitschland en (wij maakten daarvan reeds ‘of’) Italië³⁸⁹, gaat voorloopig niet door, daar de Grieken zeggen voorshands geen enkele aanleiding te hebben een resolutie tegen Duitschland aan te nemen: de Duitsche Gezant³⁹⁰ zit nog altijd in Athene. Hun standpunt lijkt mij verstandig: de heele resolutie is trouwens ‘pour la galérie’ en wij waren er toch al niet enthousiast voor.

Het was een plannetje van Churchill, die de resolutie nu tóch wil publiceeren zonder de Grieken, doch daartegen heeft Halifax zich terecht verzet: de Grieken kunnen momenteel, op grond van hun successen, ‘een potje breken’.

Er is momenteel een Duitsche raider in den Indischen Oceaan; dat is nu in de pers bekend gemaakt, maar wij wisten het allang, daar de Engelschen ons gevraagd hadden te mogen gebruikmaken van onze vliegvelden daarvoor op Sumatra.

389 Tekst in DBPN, II, notulen ministerraad, 14 november 1940, noot 1.

390 V. zu Erbach-Schönberg.

[p. 204]

Dit hebben wij geweigerd met het oog op den indruk op Japan: wél hebben wij toegezegd zelf alle actieve hulp te zullen verleenen³⁹¹.

Ik zou het geweldig vinden, als onze Indische vliegtuigen erin zouden slagen dezen zeeroover te vinden en in den grond te boren. Dat zou voor ons prestige hoogst belangrijk zijn.

De noodige instructies zijn gegeven.

391 Zie DBPN, I, no. 457 en II, aantekening van Van Kleffens, 20 november 1940.