Maandag 16 september 1940
Vele airraids overdag, maar klaarblijkelijk niet op groote schaal. Het blijkt, dat er gisteren een geweldige luchtslag om en boven Londen is geweest; Welter had één Duitsche bommenwerper, Philipse had er twee zien neerschieten. 't Moet ditmaal wel een zekere en groote overwinning van de Engelschen zijn geweest: 185 Duitsche vliegtuigen neergehaald en slechts 25 Engelsche. Toch is er in Londen weer heel wat schade aangericht; Buckingham Palace is voor de derde maal gebombardeerd en geraakt: een domme vergeldingsdaad van de Duitschers, die overal in de wereld slechts minachting verwekt. Aan de andere zijde van Westminster Bridge zag ik een totaal verwoest gebouw, door een bom die klaarblijkelijk bestemd was voor de Houses of Parliament, vlak aan de overzijde van de rivier: de Duitschers mikken, helaas, goed, als het afweergeschut hun de kans geeft laag te komen.
Iedereen is verrukt over de heldendaad van eenige mannen, die met het ergste levensgevaar voor zichzelf erin geslaagd zijn een zware tijdbom, die bij St. Paul's Cathedral lag, uit te graven en weg te brengen. Ware dit niet gebeurd, dan zou deze prachtige kerk er aan zijn gegaan.
Ik had een vergadering in de City en lunchte in een club, waar ik vroeger al vaak was geweest, de Bakers Hall. Er was niets te krijgen dan