Het dagboek van dr. G.H.C. Hart

Vrijdag 9 augustus 1940

Zeven en veertig jaar! Alweer een verjaardag, dien we niet samen kunnen vieren.

Zou ik met jouw verjaardag¹⁴⁸ thuis zijn? Als er nu maar eens een brief van je doorkwam! Welter heeft er nu ook een; nogal somber; naderende armoede..... Wij hebben 't hier materieel goed, maar jullie zitten bij elkaar; daar had ik alles voorover.

Op 't Departement bezoek van Lamping, Philipse en Mej. Wentholt, die 't te weten waren gekomen, met bloemen, boeken en sigaren: heel hartelijk. Kort daarop bemerkte toen natuurlijk mijn eigen personeel het en dus nog meer bloemen, waarop ik een taart bestelde. Bezoek van Steenberghe, Lamping, Philipse en Mej. Wentholt voor de lunch.

's Avonds hadden we hier twee Zuid Afrikaners, van de Dominion Office. ‘There is no love lost’ tusschen de Afrikaners en de Britten. Ook de Afrikaners vinden het ongeloofelijk stom van de Engelschen, dat ze geen informaties hebben ingewonnen, wat Hitler met zijn vredesaanbod¹⁴⁹ op het oog had. Ook zij klaagden, dat zij niet behoorlijk, evenmin als de overigen Dominions trouwens, worden geraadpleegd of althans ingelicht over den loop van den oorlog en over de plannen. Dezelfde klacht dus als bij ons.

148 19 december.

149 Van 19 juli 1940. Zie p. 54 en 56-59.