Het dagboek van dr. G.H.C. Hart

Donderdag 18 juli 1940

‘Say it with flowers’; 18 Juli. Maar er valt niets te zeggen, te schrijven, te telefoneeren of te telegrafeeren. Hoe lang nog?

Ik heb maar besloten 't ‘Denhamplan’ te steunen: veel deprimeerender dan de huidige toestand kan 't toch niet worden.

Welter is erg blij; 't is overigens een prachtige flat en we betalen alleen de huishuur en de bediening en onze voeding.

Ik ben benieuwd - en bezorgd of die eigen menage nu zal meevallen.

Met Minister van Rhijn geluncht. Mijn ravitailleeringsplan van Nederland⁸⁹ ontmoet bij hem nogal bezwaren: de opslagkosten der goederen zullen zoo oploopen .....

De zaak zal wel weer getorpedeerd worden, zooals elke grootere conceptie, die bij dit kabinet komt.

Verder hebben wij onze gesprekken over een nieuwe Grondwet, of althans vernieuwde staatsinstellingen voor Nederland weer opgenomen. Het plan, dat de besprekingen zouden worden gevoerd door Steenberghe, Van Rhijn, Welter, Lamping, Peekema, Philipse en mijzelf laten we voorlopig schieten; dat wordt toch bekend en dan ontstaat bij de hooggeachte ambtgenooten weer argwaan, dat eenige ministers met een aantal hoofdambtenaren weer aan een complotje bezig zijn, het-

89 Zie p. 44-48.

[p. 52]

geen niet eens helemaal onjuist zou zijn! Van Rhijn en ik zullen beginnen en naarmate we opschieten, halen we er dan voor bepaalde onderwerpen anderen bij. Of 't iets zal opleveren? En zoo ja, of 't ons gegeven zal zijn, iets te doen aan de uitvoering in Nederland??

Spielerei? Misschien, doch het lijkt toch nuttig, dat we gaan voorbereiden, want alles wijst erop, dat een hersteld Nederland geen partijpolitiek als vroeger zal terugwillen.

En een N.S.B.-regime schijnt ook nog weinigen aan te trekken.