Den nieuwen Katwycker christelyke Zee-vaert, versien met nieuwe christelijcke gezangen
(1732)–Floris Willemsz. van der Hart– Auteursrechtvrij
[pagina 54]
| |
Toon: Amerante myn Vriendinne, &c.
VEel geluck, Bruygom en Bruytje,
Nu verknogt aen d'Egten bant,
'k Wensch dat binnen 't Jaer een Spruytje,
In u Speel-Hof sy geplant,
'k Wensch dat den Heer u tel'ge mag doen Groeje,
En dat u Stam als d'Olijf-boom mag bloejen
Heerlijck, schoone, moet God toonen,
U in dit gebouw, sijn trouw.
Godt den Heer, wil u verbinde,
In opregte eenigheyd,
Gy moet staeg genade vinde,
Voor sijn Groote Majesteyt,
'k Wensch dat u huys, van hem mag sijn Gesegent
En met veel heyl, aen lijf en Ziel beregent,
'k Wensch sijn Eng'le, stadig heng'len,
Houdend' om u wagt, by nagt:
'k Wensch dat d'Opper-Heer der Heeren,
Door dees nieuw' verbonden Egt,
U op Aarde wil vermeeren,
Gelijck Abraham sijn knecht,
Die sijn Geslagt soo veel wierd als de Sterre
Wiens Gouden Lof verkondigt wierd soo verre,
Als bevarend Sijn de Baren,
Van den Oceaen, haer paen.
'k Wensch dat gy ook meugt pare,
Dat men van u seggen mag,
Dat gy Tobyas, en Zare,
Nabootst, in u Huw'lijcks dag,
| |
[pagina 55]
| |
Ja Abraham, Isack, Jakob, en and'ren
Die in den Egt, soo vreesaem met malkand'ren
Altijd bleven, dat haer leve,
Noyt geen tweedragt Grond ontstond.
Dits dan ons Hertgrondig wensche,
Aen u beyd' ver-eende Twee,
Dat gy hier met alle Menschen,
Leven meugt, in liefd' en vree,
En dat Godt hier namaels ook wil geven,
Dat gy met hem in Eeuwigheyd meugt leven,
En be-erven Na u sterven,
't Lod der ware deugt, vol vreugt.
Wel laet ons met Jesus trouwen,
Hy is onsen Bruydegom,
Alle die op hem vast bouwen,
Heet hy vriend'lijck wellekom,
Hy sal seer milt met vreugde haer onthalen,
En voeren op tot in sijn Bruylofts-salen,
Om te queelen, En te speelen,
Seer verheugt van Geest, In 't Feest.
F. van der Hart. |
|