Een suyverlick boecxken begrypende alle de gheestelicke liedekens
(1617)–Thonis Harmansz. van Wervershoef–
Auteursrechtvrij
[Folio C1v]
| |
Al sonder pijn
Gaen wandelen inder minnen.
Eer ick de wegh beginnen mach
Zoo moet ick van dy leeren
Hoe ick sal wandelen al den dach
In dijn behaegh,
Ende my ten eynde keeren.
Rechtveerdich bistu Heere mijn,
die spreeckt in dijn Sermoene
Ick ben die wech, die waerheyt alleyn,
dat is certeyn,
dat leven van hier boven.
Bistu lieve Heere mijn
Die wech die leyt hier boven
Soo gunne my nu te gaen door dy
Van sonden vry
dat ick magh by dy comen.
V rijck heer Godt ick gheloof des wel
Ende het staet my soo te voren
Wanneer ick wandelde sonder dy
Ende ick blijf by my,
Zoo moet ick gaen verloren.
Daerom moet ick wt my selven gaen
Ende laten vreemde minne varen,
Daer ick dus langh in heb ghedwaelt
Ende niet behaelt,
Al ist my leyder sware.
Nu weet ick dat my is van noodt
In armoede te volghen,
Ende gheven over al dat goedt,
Dat my ghemoet,
Ende leven sonder sorghen.
Die reynicheyt moet ick omme-vaen
Ende stadich sterven leeren,
Ende laten't altoos over gaen,
In mynen waen,
| |
[Folio C2r]
| |
Dat my van Godt mach keeren.
Verduldicheyt en teghenspoedt
Is my van noode te draghen,
Alst over is soo wertet soet,
Het doet my goedt,
Ick wil daer niet na vraghen.
Zoo komt daer in ghehoorsaemheyt
Dattet slot is van desen,
Daer Iesus mede sijn Gheest beval
In desen dal,
Ende maeckt ons al ghenesen.
Zoo wie daer exempel neemt,
Daer by kan ghoorsaem wesen,
Die sal te hant na dit termijn
Al sonder pijn
Gaen varen in't eeuwich leven.
Neemt dat woort voor een Sermoen
Dat ons Barnardus beschrijvet,
Daer en sal niet branden inder Hel
Dan eyghen wil,
Die Godt van ons wil drijven.
Eer ick nu voort den wegh besluyt,
Zoo is de minne te prijsen,
Dat stercker is dan eenich doodt
Die wy van noodt
Hier namaels moeten lyden.
Keert nu tot desen wegh
Ende wilt niet langher beyden,
Die desen volght die komt te handt
Int't ander Landt
Dat eeuwich sal dueren
Ionck ende oudt nu rade ick u
Dat ghy volherdich blyvet,
Want wie beghint, en niet voleyndt,
Dat weet ick wel
Dat hy quaedt loon sal krijghen.
| |
[Folio C2v]
| |
Zoo gunne ons Iesus de Godes Soon
Door sijn dierbaer lyden,
Die nu sit boven inden Throon
Ende gheeft dat loon,
Ist dat wy volherdigh blyven.
Die dit Liedeken heeft ghedicht,
Godt wil hem laten ghenieten
Ende gheven hem dat selve loon
Al met de Kroon,
Dat sal hem niet verdrieten.
|
|