Een suyverlick boecxken begrypende alle de gheestelicke liedekens
(1617)–Thonis Harmansz. van Wervershoef–
AuteursrechtvrijOp die Wijse: Die Boerman hadde een dochterkijn.
DIe Zoudaen hadde een dochterkijn,
sy was vroech op-ghestande
Al om te plucken bloemkens
Al in haers vaders warande.
Sy sach die schoone bloemen aen,
sy docht in hare sinnen
Wie mach den maker der bloemen zijn,
Mocht ick hem eens ghewinnen.
Het moet een abel konstenaer zijn,
Een Heer van grooter waerden,
Die dese schoone bloemkens fijn
Doet spruyten wter aerden.
Ick hebbe hem in mijn hert soo lief,
Mocht ick hem eens aenschouwen,
Ick soude laten mijns Vaders Rijck
En gheven hem mijn trouwe.
Des nachts ontrent der middernacht
| |
[Folio B5r]
| |
Iesus kwam voor haer veynsterken staen,
Doet op wel schooner suyver maeght,
Ick ben met uwer minnen bevaen.
Die maghet stont op soo haestelijck,
Sy heeft haer vensterken open ghedaen,
Doen sachse Iesus haer soete Lief
Zoo vriendelicken voor haer staen.
Sy sach haer lief soo minnelick aen,
Sy neychden neder ter aerden,
Sy boodt hem soo vriendelick goeden dach
Met alsoo grooter eerwaerden.
Mijn alderliefste Ionghelinck schoon
Van waer komt ghy gheganghen?
Vwes ghelijck en sach ick noyt
In al mijn Vaders Landen.
Schoon maghet ick heb u langhe bemint,
Om u ben ick ghekomen,
Ick kome al wt mijns Vaders Rijck,
Ick ben die maker der bloemen.
Zydy mijn alderliefste Lief
Na u staet mijn verlanghen,
Nu leyt my wt mijns Vaders Rijck,
Met u soo wil ick ganghen.
Schoon maghet wilt ghy met my gaen
V Rijck soo moet ghy laten,
Ick kome al wt mijns Vaders Rijck,
En 'tis tot uwer baten.
Mijn alderliefste Ionghelinck schoon
V eyghen wil ick wesen,
Nu leyt my wt mijns Vaders Rijck
Mijn trou sal ick u gheven.
Hy nam die schoon al byder handt
Hy leydese alsoo verre?
Thien hondert duysent mijlen lanck
Al wt haer Vaders Landen.
Sy sprack soo menigh soete woort,
| |
[Folio B5v]
| |
Sy ginghen beyde te same,
Nu seght my edele Ionghelinck schoon
Hoe is uwen name?
Mijn name is soo wonderlicken schoon,
Hy staet soo hooch gheschreven,
Al in mijns Vaders Koninckrijck
Is my die naem ghegheven.
Schoon maghet dient my met herten reyn
Gheeft my u trouwe alleene,
Mijn naem is u alleen bekent,
Iesus van Nazareene.
Sy sach haer Lief soo minnelijck aen,
Sy neyghde neder ter aerden,
Schoon lief ick gheve u mijn hert en trou,
Van u soo wil ick niet scheyden.
Sy spraken soo menighe soeten woort,
sy ginghen beyde te gader,
Nu seght my edele Ionghelinck schoon,
Wie is uwen Vader?
Mijn vader is soo rijcken man
sijn Rijck gaet alsoo verren,
Hemel en Aerde heef thy ghemaeckt,
De Son, de Man, ende de Sterren.
Hemel en Aerde ende alle goedt,
van hem ist al ghekomen,
Thien hondert duysent Enghelen schoon
staen altijd tot synen loonen.
Is u vader soo rijcken Koninck
Ende alsoo rijck van goeden,
Nu seght my edele Ionghelinck schoon,
Wie isser uwe Moeder?
Mijn Moeder is een rijcke maeght
Haer naem is hoogh gheschreven,
sy heeft my ter werelt ghebracht,
Reyne maghet is sy ghebleven.
Is u moeder een reyne maeght,
| |
[Folio B6r]
| |
Zy een Konincx soone:
Nu seght my edele Ionghelinck schoon
Van waer zydy ghekomen?
Al wt mijn vaders Koninckrijck,
Daer ist soo vol van vreuchden,
Neghentich duysent Iaer lanck
Is daer maer een ure.
Mijn alderliefste Ionghelinck schoon,
Ick heb soo groot verlanghen
Na uwes vaders Koninckrijck,
Laet ons daer binnen ganghen.
Schoon maghet dient my met herten reyn,
Mijn Rijck sal ick u gheven,
Dan suldy altijdt by my zijn,
In groote vreughde leven.
Sy ginghen een soo langhen wegh
Al door die groene heyden,
Sy quamen voor een Kloosterken,
Iesus woude doen scheyden.
Mijn alderliefste Ionghelinck schoon,
Moet ick nu van u scheyden,
Noyt en hoord' ick droevigher woort,
Van rou soo moet ick sterven.
Hy nam die schoon al byder handt,
Hy sprack met soeter sinnen,
Oorlof schoon maeght, verbeyt my hier,
Ick moet nu gaen hier binnen.
Iesus is van daer ghegaen,
Die maghet hem verbeyden,
Sy weende soo meenighen natten traen,
Dat Iesus was ghescheyden.
Doen dien dach ten avont quam
Die schoone maghet hadde verlanghen
Na Iesus haer alderliefste lief,
Hy beyde veel te langhen.
Sy klopte soo lustelick op de Poort
| |
[Folio B6v]
| |
Met alsoo kloecken sinnen,
Doet op, doet op die Poort
Mijn Lief is daer binnen.
Die Poort die wert daer open ghedaen,
Die Poortier quam daer vooren
Hy sach die schoon maghet voor hem staen,
Dat dochte hem wonder wesen.
Zeght my schoon maghet wat ghy begheert,
Hoe komt ghy hier alleene?
Zeght my schoon maghet wat ghy begheert,
Waerom soo meught ghy weene?
Och Vader, mijn Lief die ick bemin
Die is my al ontganghe,
Zeght hem dat hy hier by my komt,
Hy beydt my veel te langhe.
Schoon maghet u Lief en is hier niet,
Ick heb hem niet vernomen,
Voorwaer hy is hier niet bekent,
Hy en is hier niet ghekomen.
Och Vader hoe meughdy segghen dat,
Mijn Lief die ick beminne
Dat leste woort dat hy tot my sprack,
Hy seyde hy ginc hier binne.
Zeght my schoon maghet hoe hiet u Lief
Daer ghy soo veel van spreeckt?
Ia Vader dat en weet ick niet,
Sijn naem is my vergheten.
Hy is soo wonderlicken schoon,
Sijn Rijc gaet also verre,
Hy is ghekleedt met blauw lazuer,
Om beset met gulde sterren:
Sijn ooghen staen soo vriendelijck,
Hy is seer soet van sprake,
Hy quam al wt sijns Vaders Rijck
Hy wilde my ontschake.
Sijn hayr oock blinckt van verwe schoon,
| |
[Folio B7r]
| |
Al waer't vanden gouwe,
Hy is mijn alderliefste Lief,
hy heeft mijn hert en trouwe.
Schoon Maghet is u Lief soo schoon
En alsoo hooch van prijsen?
Al waer hy wt des Hemels Throon
hy en mocht niet beter wesen.
Och Vader wat wil ick u segghen meer,
Ick mach hem niet vol loven,
Sijn Moeder is een reyne maeght,
Een Konincks soon van boven
Die Poortier wt verwonderen sprack,
Iesus van Nazareene,
Ia Vader alsoo heet mijn Lief,
Daer ick soo seer om weene.
Schoon maghet is dat u liefste Lief,
Die sal ick u wel wijse,
hy is hier alsoo wel bekent,
hy is van hooghen prijse.
Zeght my schoon maghet uwen naem,
Van waer komt ghy gheganghen?
My dunckt als ick aen u verstaen
Ghy zijt wt vreemde Landen.
Al wt mijn Vaders heydensche wet
Van daer ben ick gheboren,
Mijn Lief die my ontganghen is
Met hem ben ick hier ghekomen.
Schoon maghet leeft na mynen raet
V Lief sal ick u wel wijsen,
Laet u Vaders heydensche wet,
En ghy moet Christen wesen.
Och Vader wat ghy op my begheert
Dat sal ick gheerne volbrenghen,
Mijn Lief is alle eere wel weert,
Die ick soo seere beminne.
Hy leerde die maghet volkomelijck
| |
[Folio B7v]
| |
Al inden Christen gheloove,
Hy leydese in een Kloosterken,
Reyn maghet is sy ghebleven.
Sy diende haer Lief ghetrouwelijck,
Sy hadde soo grooten verlanghen
Na Iesum haer alderliefste Lief,
Hy beyde haer veel te langhen.
Doen sy haer leven hadde gheeynt,
Sy van hier soude scheyden,
Iesus quam wt sijns Vaders Rijck
Hy wilde syn Lief gheleyden.
Hy heeftse vriendelicken ontfaen
Met soete melodye,
Hy brochtse in syns Vaders Rijck,
Doen was die maghet blye.
Al dat haer hert begheeren mocht
Dat wort haer daer ghegheven,
Sy sal met Iesus haer soete Lief
Altoos in vreuchden leven.
|
|