Een suyverlick boecxken begrypende alle de gheestelicke liedekens
(1617)–Thonis Harmansz. van Wervershoef–
Auteursrechtvrijende gaet op de wijse: Die Bisschop van treuren.ICk ben gheschoten alsoo diep,
Kond' ick hem weder gheraken,
Hy is alleen een Medecijn
Die my ghesont kan maken.
Ontsiet dy niet mijn Bruydt
Al bistu hier verschoven,
Als du komst in mijns Vaders Land
Zoo zult ghy draghen een gulden kroon.
O soete Lief, onse beddeken
Is verciert met menigherhande bloemen,
Altijdt leyt mijn hert en roept,
En hy sal hier schier komen.
Staet op mijn Orghel ende mijn natuer,
Wilt hier niet langher beyen,
Ierusalem is op ghedaen,
Daer luyden die soete schalmeyen.
Suchten en weenen is al mijn troost,
Ick wil niet anders begheeren,
Ick hoor dat hy my troosten sal,
Sijn troost sal eeuwich dueren.
Cypresse soo sullen die boomen wesen,
Een hoedeken willen wy maken
Suyverlick ende wel verciert
Als Salomons Tabernakel.
In charitate ende ootmoedicheyt
Willen wy daer in gaen planten,
Al op dat die edele bloem des velts
Sijn Avontmael daer in mach maken.
| |
[Folio B3r]
| |
Nu komt mijn suster, nu komt mijn Bruydt,
Nu komt by mijnder sijden,
Drinckt dat wt, den soeten Wijn,
Zoo meucht ghy droncken zijn.
Die Bruyloften zijnder wel bereydt,
Die Bruydegom is wt ghevaren,
Heeft hem suyverlick verciert,
Hy wil sijn Bruydt thuys halen.
Root schaerlaken is hy ghelijck,
Hy is ghekroont met Doornen,
Nu draeght sijn kroon een korte tijdt
Hier boven sal hy't u rijckelick loonen.
Aenmerckt dat bloedt, mijn beminde Bruydt,
Verciert daer met u wanghen,
Als ghy komt in mijns Vaders Landt
Zoo sult ghy draghen gulden spannen.
Inde Wijn-kelder ben ick ghegaen,
Droncken ben ick gheworden,
Ende noyt smaeckte ick soeter Wijn
Dan wt mijns Bruydegoms wonden.
Verheft u hert, verheucht u siel,
Wilt hier niet langher beyden,
Ierusalem is op-ghedaen,
Siet daer de twaelf mueren:
Elck muer is daer schoon,
Sy gheven soete roocken:
Die Balsem is daer niet ghespaert,
Sy staet daer op-gheloocken.
Die straten zijn van puer Gout,
De bloemkens druypen van reucken.
Die vensters zijn daer wel gheciert
Sy ruycken als Fyolen.
Inwendighe boomen zijn aldaer
Daer op soo singhen die voghelen,
Altijt is die Somer daer,
Daer mach gheen Winter dueren.
| |
[Folio B3v]
| |
Die Maeghden sullen vermeyen gaen
Al in dat Hof van weelden,
Elck Bruydt heeft daer een Lam,
daer mede soo gaen sy speelen.
Hy salse leyden inde vette Weyden,
Hy salse droncken maken,
daer in soo wasschen Olijf-boomen
Ende Appelen van Granaten.
Danssen ende springhen is daer die seed,
Men mach niet droevigh wesen,
die Bruydegom is daer op-gheschort,
hoe mach daer meer blyschap wesen.
Heft op u vleughelen en vlieght in't Hof,
Siet daer de Son op rysen
Root, daer is al sijn ghedaent,
Vande Propheten ghepresen.
Hy sach de muer in't Oost gheset,
verciert met al sijn deuchden
de Bruydt des Lams draeght de Kroon
Wie sal't hem dancken moghen?
Om die Tafelen staen gheplant
Gheneughelicke bloemen,
Honich ende Melck vloeyt daer wt,
Wie sal't begrijpen moghen?
Ridderen ende Koninghen is daer het volck,
daer mede soo gaen sy speelen
Ende jubileren dat aenschijn,
Zoo sal de seede of wesen.
Mijn siel dus bist een stil afgront
Men mach u niet bekinnen,
dan een siel die droncken is
van Goddelicker minnen.
Dese siel is af ghedaen
van alle aertsche creatueren,
Hemelsche dinghen heeft sy verstaen,
haer vreucht sal eeuwigh dueren.
| |
[Folio B4r]
| |
Zoo wie alsulcken boomgaert wil maken
Hem selven moet hy gantsch laten,
Ende al dat inde werelt is
dat moet hy al versaecken, Amen.
|
|