Een suyverlick boecxken begrypende alle de gheestelicke liedekens

Een nieu Liedeken, alst beghint.

ICk ben verdroocht, wie sal my laven?
Waer sal myn herteken wt drincken gaen?
de Druyfkens zijn voor my ghesneden,
de Wijn is inde Kelder ghedaen.

De Kelder is voor my ghesloten,

O Heer ick mach wel droevich zijn,
Kond' ick eens aen de sleutel gheraken,
Ick dranck soo garen vanden edelen Wijn.

Waer zijt ghy vrou van ootmoedich lijden?

Ghy draeght altijdt de sleutel daer af,
Ghehoorsaemheyt doet op u deuren,
Ghy stadighe minnen sonder verdrach.

Ick wil my selven niet bedroeven,

Ick wil gaen nemen eenen moedt,
Ende knielen voor het Cruys des Heeren,
Dat is de sleutel die't al op doet.

O siel hoe zijt ghy dan te moede

Als ghy onder den Cruyce staet,
Ende uwen Bruydegom komt int ghemoete
Met sijn armen wijt wt ghespreyt?

Daer sal men schincken, daer sal men drincken,

Daer sal men altijdt vrolick zijn:
Wie sal ons dat lach betalen,

[fol. B2r]

 

Die opperste Koninck is soo fijn.

 

Boose werelt vol sondich leven,

 

V gheneucht is hier van haest ghedaen,

 

Hierom soo wil ick u gaen begheven,

 

Voort na 't eeuwighe leven staen.

 

Adieu mijn vrienden al te samen

 

Ick scheyde van u op deser tijdt,

 

Om Godt te dienen soet van betamen,

 

Onsen Heere ghebenedijdt.

 

Hoe ghenuechlick ist daer te wesen

 

Daer men Godt looft wt goedertierentheyt,

 

Vrolickheyt sal daer eeuwigh wesen,

 

daer en is druck, lyden, noch swarigheyt.

 

Al gaet men dit werck beghecken,

 

Ende prijsen my aen de werelt schoon,

 

dat dunckt my beter aldaer te wesen

 

Al boven in des Hemels Throon.

 

O Heer ghy en begeert niet dat sy sullen sterven

 

die met sonden zijn belaen,

 

Gratie Heere, wilt my quijt schelden,

 

Ick betrou op u barmhertigheyt groot.

 

Wie sou niet moghen suchten

 

die de werelt dwalen siet?

 

Sy soecken niet dan aertsche lusten,

 

Van Godts oordeel en weten sy niet.

 

Mochten sy haer leven koopen

 

Om te blyven in haer solaes,

 

Hoe soude men de boose werelt sien loopen,

 

die Godt dient, achtende voor een dwaes.

 

Boose werelt wilt u bedencken,

 

Ten sal aldaer soo niet zijn,

 

V weeldighe vleys wilt betemmen,

 

den dach des Heeren is hende by.

 

Ten is niet langhe geleden,

 

Tis u alsoo wel bekent,

 

Dat ghy ghesien hebt aenden Hemel

[fol. B2v]

 

Een teecken seer excelent.

 

Dat en sal niet eeuwigh dueren,

 

Ghy sult sien sijn Majesteyt,

 

Ende oock die Volcken sullen daer wt scheuren,

 

Boose Werelt maeckt u bereyt.