Goddelicke lof-sanghen
(1620)–Justus de Harduwijn–
Auteursrechtvrij
[pagina 141]
| |
Den Sondaer claeght aen yeder Schepsel zijn ongheual op de voorgaende vvijse.
NEen, neen ick wil van hier: ick wil nu gaen beschreyen
De dolingh’ mijnder oogh’, te diep, en verr’, verstout:
Op-stichtende mijn Cluys in een woust-conckel hout,
Daer ick in eenicheydt my zelven wil vermeyen.
De droefheydt, en den anghst zal mijnen cost bereyen:
De traenen mijnen dranck: de dimsterheydt van ’t wout
Sal sijn ghelicht door ‘tVier van mijn herte benout:
Welck my sal t’mijnder straf tot asschen toe verspreyen.
Eenen asch-grouwen rock wil ick gaen trecken aen:
En op mijn voor-hooft zal mijn traegh leet-wesen staen,
Dat daer in heeft ghedruckt de Weerelt onghetrouwe.
Van Hope swack, en flouw zal mijnen leen-stock sijn:
En voor mijn weerdighst beeld zal staen in mijn aenschijn,
Het vroughende gheknaegh vol bitterheydt, en rouw.
|
|