Goddelicke lof-sanghen(1620)–Justus de Harduwijn– Auteursrechtvrij Vorige Volgende [pagina 67] [p. 67] [pagina 68] [p. 68] Het Christelijck Ghelooue. ‘KGheloove vast in eenen Godt, Schepper van Hemel en van eerde: Die over al heeft sijn ghebodt, Als Vaeder groot vol alle weerde: En in sijn eenigh kint Iesum, die hy soo seer bemint. Iesum, segh’ick, die door den Gheest Ontfanghen is, en uyt-vercoren: Die onse menscheydt heeft aen-reest, En uyt een Maeghet is gheboren: Te voor al ouerleydt By d’eeuwighe Drij-eenigheydt. Die Pontius Roomsch Rechter groot Hier op der aerden heeft doen lijden: En onder hem teghen de doot, Aen ‘thout des Cruys heeft moeten strijden, Soo langh’ als zijne Siel In ‘tlichaem haer bedoken hiel. Die naer de dood begraeven wiert: En die ter Hell’ is neer-gheclommen: Den derden dagh weer op-ghestiert, En soo ten Hemel in ghecommen: Daer hy als liefste pandt Sit aen zijns Vaeders rechter handt. Des Vaeders die daer boven al, Zijn mogentheydt doet all’om blijcken, Van waer hy oock eens commen zal Om ‘tvonnis groot te moghen strijcken, Over al dat hier leeft, En dat die Doodt ghenomen heeft. ‘Kgheloove oock uyt mijns herten-grondt, In ‘sheylighs Gheests vierighe wercken: En ick belijde met den mondt, Een al-ghemeyn eenheydt der Kercken. Oock dat wy allegaer Hebben ghemeyns met d’Hemel-schaer. Dat van het gheen’ hier is misdaen, Verghiffenis zal sijn ghegheven. En dat ons vleesch zal eens op-staen, Om te be-erven ‘teeuwigh leven. Dit’s mijn hope en betrouw Daer ick altijt my vast aen houw. Vorige Volgende