Goddelicke lof-sanghen
(1620)–Justus de Harduwijn–
Auteursrechtvrij
[pagina 38]
| |
 | |
[pagina 39]
| |
Lof-sangh tot Maria de Moeder Gods.
WEl weest gheloft o Hemelsche Godinne,
Wel weest gheloft o hooghste Coninginne,
Die al mijn pijn, en alle mijn verdriet
Tot alder huer’ ghenaedelijck aensiet.
Schoon-suyuer maeghd! ghy sijt (zoo ick bevroede)
Van Aaron die schoon-blom-draeghende roede,
Hebbend’ een vrucht op Aerde-rijck ghebracht,
Die laeven sou heel ‘tmenschelijck gheslacht.
Daerneven oock sijt ghy den Boom van ‘tleven
Wiens heylbaer vrucht ‘tfenijn heeft wegh-ghedreven,
Dat in ons Siel was listelijck gheraeckt,
Als Adams mondt den appel ha ghesmaeckt.
Ghy wordt by ‘tVlies van Gedeon gheleken:
Niet tot drijmael met den douw over-streken;
Maer den Gheest Gods wesend’ in u ghestort,
Hebt uwen God, en uwen Soon begort.
Ghy sijt voor ons een Eua nieu-gheboren:
Maer niet ghelijck die Eua, die te voren
Heur kinders al gheoirsaeckt ha de doot
Eer zy wel was verlost uyt baerens noot.
Neen, neen ghy sijt wel veel sachter van moede
Aenveerdend’ ons al onder u behoede,
En ‘tdoodigh cleet treckend’ ons allen uyt,
Door hem van wie ghy Moeder zijt, en Bruyt.
| |
[pagina 40]
| |
Ghy sijt Iudith die cloeck-daedighe Vrouwe,
Die al u volck verlost hebt uyt den rouwe,
Plettende ‘thooft van ‘tnijdigh helsch Serpent,
Dat ons gheluck op ‘tuyterst ha ghement.
Ghy sijt Esther, dat Ieuds maeghdeken schoone,
Hebbend’ op’t hooft d’onsterffelijcke croone:
Den thoren Gods hebdy te neer-gheleydt
Door uwe deughd, en onderdaenigheydt.
Maer worrem snoo, soo ick oock ben gheboren,
Hoe macht gheschien dat my dit comt te voren,
Hoe singh ick hier u lof, en hooghen naem,
Daer d’Inghels selfs niet toe en syn bequaem.
My sou verstandt, en taele noch ghebreken,
Als ick te recht u weerde soud’ uyt-spreken:
Maer ‘tis den noot, en niet mijn hoouaerdy,
Die my bedwinght te commen us zoo by.
Ha toe-vlucht soet! ick moet dan naer u vlieden.
Ick ben beschaemt; maer den noot doet ghebieden,
En het ghewoel van mijne sonden al,
Doet my u loven, in dit aerdsche dal.
Want ‘kweet ghy sijt van aerde goedertierigh,
Al ben ick quaet, hert-neckich, onbestierigh:
Ick weet ghy sijt zeer gheeren oock besocht
Van die u kindt met zijn bloedt heeft ghekocht.
|
|