Het zilver van de uilen

[p. 91]

Krabbels

Op het ogenblik dat de geuren
van azalea's en lelietjes-van-dalen
en van schorpioenkruid in de dampende moeren
me heel erg verdrietig maakten,

trapte ik bijna op een oranje-rode kikker
die niet bestaat in de Kempen.
Wanhopig blikte ik in het rond,
uitkijkend naar getuigen.

Wie zou ooit geloven dat ik hier
een gouden kikker uit Madagascar,
een glaskikker uit Brazilië
of een aardbeikikker uit Costa-Rica zag?

Wie geloofde me ooit
als ik zei dat dit kasteeldomein
ergens paalt aan het paradijs
en dat godinnen zich baden in de Molenbeek?

Het is soms vreselijk
de roep van een dichter te hebben,
van iemand die de waarheid
geweld aandoet.