Het zilver van de uilen

[p. 24]

Kusttram

Rechts ligt al wat was,
links ligt al wat komt:
een land van koe en vlas,
ternauwernood opgesomd,

en dan de grauwe plas,
wasgoed van de zon,
doch parallel en waterpas
slinger ik naar de horizon.

Waar moet ik ergens zijn?
Iets uit mijn jeugd: Cadzand
misschien. De tram rijdt door,

opgezweept door zijn lijn.
Hij braamt knarsend het land
af. Naar Cadzand leidt geen spoor.