Het zilver van de uilen

[p. 23]

Vlissegem

In de polders liep ik verloren.
Ik vond een dorp van duizend jaar
en "In den witten Doorn"
dronk ik een paar

glazen bier. Wat verder
was een tentoonstelling, oudheid,
van weinig vondsten, wat scherven
uit de schorre, wat brokken tijd

achtergelaten door de zee.
Toen ik weer de doolweg koos
liepen silhouetten met me mee.

Ik zag ze tussen watermunt en kroos.
In Vlissegem was ik niets verloren.
Toen het dorp stierf, was ik nog niet geboren.