Vaarwel gele schrijver

[p. 96]

Koren

Tot aan de Grote Beek
achter beemd en elzenbos
mochten wij komen,
liet moeder de teugels los.

We zochten er stokaas,
vingen er bloedzuigers en negenogen.
En aan de prikkeldraad
hingen we onze broeken te drogen.

We gingen naar huis als de nevel
kwam, verkild tot op het bot.
We haalden diep adem aan de gevel

om ons wild bloed te bedaren.
En uit onze zakken verwijderden we
de leeggeplukte aren.

O had ik dat koren maar kunnen bewaren.