Vaarwel gele schrijver

[p. 72]

Dennen

Ze registreren de wanhoop van de sterren
in spijkerschrift. En wat zij niet slikken
bobbelt honingrood uit hun schors,
de tranen van God.

Ooit rukten zij op, het leger des heils,
baggerend door turf, krasselend door leem
en zavel, opkomend voor elkaar
en voor de leeggeroofde Kempen.

De legioenen werden verslagen, als slaven
weggesleept om in de mijnen de wereld
te torsen. De achterblijvers spelen
niet meer met eekhoorns.

In hun ogen zijn de buizerds gestorven.
Hun wapenbroeders staan in onafzienbare rijen
aan de poort van de hemel. Zij zijn gevorderd
om het paradijs naar Oudkempense maat te maken.