Vaarwel gele schrijver

[p. 32]

Wie is hij?

Nooit gaf mijn hand wat anders prijs
dan geheimtaal, kleine randgevallen
die vele verklaringen kunnen hebben.
Maar er is niemand die met zoveel liefde
een appel kan schillen. O het proeven
van de geheimen van de wortels van
de oude aarde en het eeuwige water.

Moe ben ik geworden en moedeloos.
Ik laat de manen van mijn paard los
en hobbel ganse avonden tussen de sterren.
Maar straks als de sneeuw valt, zit hij
te wachten tot deze blinde wroeter
zijn ritten schoonmaakt. Is hij een buizerd,
een blauwe reiger, een kraai of een hermelijn?