Vaarwel gele schrijver

[p. 31]

Rijm

De woorden dragen nu
gekke honingmerken.
En wie de grand cru
van de poëzie uit buitentijdse perken

wil opzuigen, moet
over een lange roltong beschikken.
Hij mag zich bezatten aan zoet
geweld, duizelig slikken

maar hij moet ook stuifmeel overdragen
van ginder naar hier,
vlinderen langs de regendagen

en sterven op de vlier,
helemaal in de ban van het geheim:
de chaos eindelijk op rijm.