Vaarwel gele schrijver

[p. 28]

Eeuwige honing

Losgeslagen boeien zijn de sterren
en met honderden zitten wij
op de bereklauw, verkleumde bijen
uit het paradijs.

Maar als de zon weer overzwemt
is dit krioelende leven
een ziedend teken
dat hier ergens de toegang is,

de hemel binnen handbereik.
Wij leven in opwellingen.
Het grote geheim heet intuïtie.
Voor wie dat niet mocht begrijpen:

voelen waar de opening is
en samenklitten tot een baard,
gonzend, om de temperatuur in het tabernakel
op peil te houden en de eeuwige honing

van de poëzie te vrijwaren voor bederf.