Zondag 2 augustus 1987
De hele avond heb ik zitten te grasduinen in ‘De Geschiedenis van Ykele’. Eén passage heeft me werkelijk ontsteld... ‘Ykele is altijd anders geweest. Ik ben geneigd te geloven dat hier ooit Goede Mensen, Reinen, Perfekten, Katharen of Albigonzen leefden. In de dertiende eeuw werden de Goede Mensen vervolgd en uitgeroeid door een soort van pauselijke kruistocht. Waren er onder hen die naar hier vluchtten? Kwamen zij hier naar de volmaaktheid streven? Echt rooms-katoliek gelovig is dit dorp nooit geweest. De beroemde familie Van Ykele vestigde zich in de elfde eeuw op Akeldam. Zij stamde uit de Provence. Bood zij misschien een onderkomen aan ketterse verwanten? In de vorige eeuwen werd Ykele het dorp der imkers genoemd. Hielden de Goede Mensen zich bezig met apikultuur? Hoe zeer ontspoorde dan hun zucht naar reinheid! Als ik de gesproken bronnen mag geloven, was dé bijbel van Ykele vele eeuwen... “De dobbele Ambrosius”, een bijenboek, een... toverboek. Wie in dat boek las, zag de vreemdste dingen, kon huizen betoveren, kon de toekomst voorspellen... Om van die vaak akelige gave weer verlost te geraken moest men het boek van achteren naar voren lezen. Eén van mijn voorgangers - dat moet pastoor Amold de Keyser geweest zijn - slaagde er aan het einde van de vorige eeuw in de hand te leggen op “De dobbele Ambrosius”. Hij poogde het toverboek te verbranden, doch dat lukte hem niet. Ten einde raad zou hij het in de Akelbeek gegooid hebben. Op de zolder van de pastorie bevindt het zich alleszins niet. Dagenlang heb ik gezocht. Ik vond alleen maar oude bijbels... De leer van de Goede Mensen werd gesymbolizeerd in de figuur van een vrouw. Is het daarom dat de Ykelenaars zulk een verering hebben voor Onze-Lieve-Vrouw? Zoeken zij op Blauwland de zuivere liefde van hun voorzaten? Dit is maar spekulatie, dat besef ik. Alleen op deze wijze echter zal ik dit dorp misschien leren begrijpen.’
Gelukkig ontdekte Benedikt Coppé die schaal niet! Hij zou er de schotel van het Laatste Avondmaal van gemaakt hebben, of de schaal waarin Jozef van Arimathea het bloed uit Jezus' zijde opving... ‘Volg de Lorreinse tot waar hoogmoed nog doodzonde is en