Pulse frambozen
(1985)–Robin Hannelore– Auteursrechtelijk beschermdRobin Hannelore, Pulse frambozen. Uitgeverij de Roerdomp, Brecht / Antwerpen 1985
DBNL-TEI 1
Wijze van coderen: standaard
-
-
gebruikt exemplaar
eigen exemplaar dbnl
algemene opmerkingen
Dit bestand biedt, behoudens een aantal hierna te noemen ingrepen, een diplomatische weergave van Pulse frambozen van Robin Hannelore uit 1985. Robin Hannelore is een pseudoniem van August Maria Jozef Obbels.
redactionele ingrepen
Bij de omzetting van de gebruikte bron naar deze publicatie in de dbnl is een aantal delen van de tekst niet overgenomen. Hieronder volgen de tekstgedeelten die wel in het origineel voorkomen maar hier uit de lopende tekst zijn weggelaten. Ook de blanco pagina (144) is niet opgenomen in de lopende tekst.
[ voorplat]
Robin Hannelore
PULSE FRAMBOZEN
[pagina 1]
PULSE FRAMBOZEN
[pagina 2]
Van Robin Hannelore verscheen eveneens bij De Roerdomp:
De Vaaltgieren |
Bloedrode honig |
Wolfskers |
De zwarte Madonna |
De Schaamrode Rapsode |
Bal van de Burgemeester |
Brief aan de koning |
De dood van de witte Raaf |
Het lied van de Rotzak |
Liefde is wijn maken |
Jenever uit Pulle |
De Zwaanridder |
Een regen van Rozeblaadjes |
[pagina 3]
ROBIN HANNELORE
PULSE FRAMBOZEN
UITGEVERIJ DE ROERDOMP, BRECHT / ANTWERPEN
[pagina 4]
© Uitgeverij De Roerdomp - D/1985/1010/8
ISBN 90 6307 312 7
[ achterplat]
Er zijn dingen die een mens vroeg of laat toch eens moet opschrijven... Wie - zoals ik - achtenveertig jaar werd, moet er inderdaad ernstig rekening mee houden dat maans- en zonsverduisteringen en andere blackouts meer en meer een rol gaan spelen in zijn geheugen.
Zo herinner ik me dat oom Staf zaliger en Jefke van den Broeck op hun zware motoren een rondrit maakten in de zondagse Noorderkempen. Ik was nog een snotneus en mocht mee op de duozitting van oom Stafs rood gevaarte. In Sint-Lenaerts zaten we eensklaps in het zog van een volop musicerende fanfare. Het korps marcheerde over de kasseiweg, de dirigent liep op het zandige fietspad. Oom Staf klaksoneerde herhaaldelijk, tevergeefs. Ten einde raad wilde hij de ruimte tussen de fanfare en de dirigent benutten om te passeren. Maar die dirigent werd blijkbaar iets gewaar en ruimde plaats op het fietspad, waarbij hij oom Stafs stuur raakte. Een ogenblik later lagen wij in het midden van de fanfare: een kakofonie, kletterende muziekinstrumenten, vloekende muzikanten, en een dirigent die jammerde dat hij zijn pink gebroken had. Toen ik mij uit het kluwen bevrijd had, zag ik dat Jefke van den Broeck op veilige afstand op zijn motor zat te stikken van het lachen... Zo herinner ik mij Vic Tokus zaliger, die werkte in de schrijnwerkerij van oom Staf en oom Miel. Op een keer had Vic zulke tandpijn dat hij het niet meer kon uithouden. ‘Trek die tand eruit!’ zei hij tot Herman van de Schoor. Herman plantte de trektang in Vics mond en haalde de kwelgeest eruit. Vic brulde van de pijn, maar vijf minuten later timmerde hij vrolijk verder...
Zo herinner ik mij... Ach, het Pulle van mijn jeugd is onvergetelijk. Ik hoop dat vele mensen het via dit boek willen leren kennen.
Robin Hannelore
ISBN 90 6307 312 7