Het koekoeksspog

(1978)–Robin Hannelore– rechtenstatus



[pagina 18]
Van woede geschreven gedicht In dit land van zwarte donderdagen kwade vrijdagen Loopt het blinde plebs zich te pletter Tegen beton mollen in de verblindende zon Op de bevroren sneeuw in een stank van reeuw En al koersen de politieke zoutstrooiers Van 's morgens tot 's avonds heen en weer De volksmensen zoeken de veldwegen op Het laatste niet geschalmde dennenbos Politici artsen en uitgetreden pastoors Betrekken de laatste boerderijen in de Kempen Geen keizer kon ooit zulke villa's schenken Aan zijn heldhaftigste legioensoldaten Wanhopig schudden de muskusrattenvangers het hoofd Want zelfs de ratten hebben dit godvergeten land Van maluwe en melkeppe Van mestberen en winterperen verlaten Alleen enkele kamergeleerde sufferds Lispelen soms nog de waarheid tussen hun kapotte tanden Maar de zenuwzieke rechters en de verwijfde ministers Kennen de waarheid slechts als het geruis van hun toilet Ik stel voor ik stel niets voor Want met het ezelskaakbeen van Kaïn Dat men soms ook poëzie noemt Kan men zelfs geen loopjongen bang maken.