De heksenvlecht

[p. 48]

Lotharings-kruisverhaal

Niedervisse heet het dorp in Lotharingen.
Daar wonen de mensen bij de dieren,
ligt de mestvaalt voor de herberg
en wijzen kaardebol en koeiedrek
de korte weg naar de kerk.

Slechtvalken schroeven boven het kerkhof
hoog op de berg, waar een bron borrelt
tussen jeneverbessen en kaasjeskruid
en waar in het open knekelhuis
de doden achter tralies liggen opgestapeld,
opdat ze niet langer zouden gestolen worden
door verloren gelopen toeristen.

Daar hebben wij gespeeld
met de vruchten van de kleine,
wat later van de grote klis.
Soms dacht ik dat de doden meespeelden:
de kleverige klissen op mijn trui waren ontelbaar.

Daar hebben wij wilde kruisbessen
en halfrijpe kwetsen
in eikaars mond gepropt.
Nog hoger op de berg
lag een Joods kerkhof,
maar zover zijn wij niet geraakt.
Een mens kan niet alle goden aanbidden.