De heksenvlecht

[p. 47]

Beeld

Nu ik toch al veel ouder word
en nog slechts zelden de liefde
verteer als de zonnedauw een dansmug,
ze eerder weer uitspuw als een snoek
die zich vergaapte aan een stekelbaars;

nu ik de zachtzinnigheid beoefen,
het begrijpen van grofheid en domheid,
zoals de kikker onverstoorbaar
de kikker berijdt
tot de reiger toeslaat;

nu is toch nog steeds een veldslag,
woorden wederwoorden,
herinneringen als onweerswolken
of schapewolken soms,
nu is toch nog steeds

jouw beeld niet uitgedeind
uit al dat levend water.