Een brief aan de koning
(1979)–Robin Hannelore– Auteursrechtelijk beschermdRobin Hannelore, Een brief aan de koning. De Roerdomp, Brecht 1979
DBNL-TEI 1
Wijze van coderen: standaard
-
-
gebruikt exemplaar
eigen exemplaar dbnl
algemene opmerkingen
Dit bestand biedt, behoudens een aantal hierna te noemen ingrepen, een diplomatische weergave van Een brief aan de koning van Robin Hannelore uit 1979. Robin Hannelore is een pseudoniem van August Maria Jozef Obbels.
redactionele ingrepen
Bij de omzetting van de gebruikte bron naar deze publicatie in de dbnl is een aantal delen van de tekst niet overgenomen. Hieronder volgen de tekstgedeelten die wel in het origineel voorkomen maar hier uit de lopende tekst zijn weggelaten. Ook de blanco pagina's (4, 6, 14, 20, 34, 48, 60, 76, 84, 104, 131, 134, 135, 136) en pagina's met advertenties (132) zijn niet opgenomen in de lopende tekst.
[ voorplat]
Robin Hannelore
Een Brief aan de Koning
UITGEVERIJ DE ROERDOMP BRECHT / ANTWERPEN
[pagina 1]
EEN BRIEF AAN DE KONING
[pagina 2]
© Uitgeverij De Roerdomp - D/1979/1010/5
[pagina 3]
robin hannelore
een brief aan de koning
1979
UITGEVERIJ DE ROERDOMP BRECHT/ANTWERPEN
[pagina 5]
INHOUD
Een brief aan de koning | 7 |
De rode kaart | 15 |
Nooit wil ik nog een hond fluiten | 21 |
Madame heeft een eenhoorn gezien | 27 |
Een vossepels voor de bruid | 35 |
Het gelaat tussen de ijsvarens | 39 |
Wijnlijster in champagne | 49 |
Den Bef | 53 |
De grauwe ganzen | 61 |
De slaapkuur | 69 |
Kabeljauw | 77 |
De slapende ridder | 85 |
De gezonde geur van schaaldieren, look en anijs | 95 |
De blauwe reigers | 105 |
[ achterplat]
Het ziet er zeer bedenkelijk uit hoe wij deze wereld, die we ook maar in bruikleen hebben gekregen, aan onze kinderen zullen overmaken. Europa is ziek. Een verschrikkelijke puinhoop. Het herstellen kan nooit het tempo van afbraak en vernieling volgen. De zogenaamde ontwikkelingslanden zijn een chaos in de chaos en Amerika is een schoolvoorbeeld hoe deze wereld niet had moeten zijn.
Hannelore is een van de vele Don Quijotes die ten strijde trekken tegen deze krankzinnige warboel. Maar alles wijst erop dat hij, evenals zijn doorluchtige voorganger, vecht tegen windmolens.
Want ondanks de zovele, zelfs angstaanjagende, waarschuwingen, blijft men als een beurelende kudde deze wereld verder afgrazen en vertrappelen. En waarom? Om de machtswellust? Om de zelfverheffing? Uit domheid? Van uit zijn verhalen hekelt Hannelore deze wantoestanden. Hij vecht en schimpt, hard en verbitterd, vaak humoristisch en schrijnend. Zullen wij naar hem, en niet alleen naar hem, luisteren? Ik geloof het niet.
1979. Het jaar van het kind. In het eerste en laatste verhaal uit deze bundel vertelt Hannelore ons hoe het kind steeds in de kou blijft staan. Hoe het kind geofferd en geslachtofferd wordt. Neen, zelfs ‘Het Jaar van het Kind’ is een dooddoenertje zoals al die andere jaren. Ja... hoe noemden ze ook weer?
Hannelores verhalen zijn niet naar, maar voor de mensen geschreven. Voor de mensen van goede wil. Laten we hopen dat al de anderen er ook wat van zullen opsteken als ze zich tenminste de tijd nemen om ze te lezen.
J.L.
ISBN 90 6307 171 x