Bloedrode honig
(1974)–Robin Hannelore– Auteursrechtelijk beschermdRobin Hannelore, Bloedrode honig. Uitgeverij de Roerdomp, Brecht/Antwerpen 1974
DBNL-TEI 1
Wijze van coderen: standaard
-
-
gebruikt exemplaar
eigen exemplaar dbnl
algemene opmerkingen
Dit bestand biedt, behoudens een aantal hierna te noemen ingrepen, een diplomatische weergave van Bloedrode honig van Robin Hannelore uit 1974. Robin Hannelore is een pseudoniem van August Maria Jozef Obbels.
redactionele ingrepen
Bij de omzetting van de gebruikte bron naar deze publicatie in de dbnl is een aantal delen van de tekst niet overgenomen. Hieronder volgen de tekstgedeelten die wel in het origineel voorkomen maar hier uit de lopende tekst zijn weggelaten. Ook de blanco pagina's (4, 120) zijn niet opgenomen in de lopende tekst.
[ voorplat]
robin hannelore
bloedrode honig
[pagina 1]
BLOEDRODE HONIG
[pagina 2]
VERSCHENEN IN DEZE REEKS:
1. | Robin Hannelore / De vaaltgieren |
2. | Erik van Ruysbeek / Diogenes voor de drempel |
3. | Fred de Swert / De huurling |
4. | Dries Janssen / Een beschadigd mens |
5. | Jef Scheirs / Het einde der wereld |
6. | Fons Schoeters / Een zot in drie personen |
7. | Alfons Jeurissen / Heksendans |
8. | Robin Hannelore / De schaamrode rapsode |
9. | Jan van den Weghe / Djiki-Djiki |
10. | Fred de Swert / Een kat op het rode grint |
11. | Leo Mets / De vlek |
12. | Frans Depeuter / De Siamese tweeling |
13. | Raf van de Linde / Een man zocht in Parijs |
14. | Hubert Lampo / Robin Hannelore / Grobbendonkse brieven |
15. | Jan van den Weghe / Boven en onder de evenaar |
16. | Jos Murez / Weekends zonder woorden |
17. | Frans Depeuter / Wachten op... |
18. | Felix Dalle / De trage jaargetijden |
19. | Fons Schoeters / Vluchtpost |
20. | Robin Hannelore / Bloedrode honig |
© Uitgeverij De Roerdomp - D/1974/1010/5
Omslag: Ronald Ergo
[pagina 3]
robin hannelore
bloedrode honig
1974
UITGEVERIJ DE ROERDOMP BRECHT/ANTWERPEN
[ achterplat]
(Pulle, 1937) publiceerde onlangs zijn dertiende dichtbundel (‘De Kempense Brandbrieven’ - met illustraties van Benny Blommaert), en zijn tweede literair polemisch boek in samenwerking met Hubert Lampo (‘Grobbendonkse Brieven’). ‘Bloedrode Honig’ is zijn achtste roman.
‘Dat wij gevallen engelen zijn die via een vaak vicieuze kringloop van diverse levens ergens in de tijd, ergens op aarde moeten pogen onze kosmische schuld in te lossen door loutering, is een geloof dat zich door de jaren van mij heeft meester gemaakt. Geen plant, geen dier richtte ooit (moedwillig) onheil aan in dit aards paradijs; alleen de waanzinnige engel die zich mens noemt viert hier zijn duivelse kwaadwilligheid bot... tot tenslotte ergens in een zoveelste leven, dat hij in de lucide periode na elke dood zelf vrijuit kan kiezen, de kanker van het kwaad in hem versterft, tot in de kiem uitgeroeid wordt door inzicht en begrip en het geluk dat daarmee gepaard gaat. Bij elke “vermenselijking” worden wij door ons lichaam en het milieu totaal geconditioneerd, en wordt al het vroegere, het eeuwige naar ons onderbewustzijn verdrongen... totdat misschien, zoals in deze roman, een alledaags ongeval ervoor zorgt dat er een barst ontstaat in het vlies tussen bewustzijn en onderbewustzijn... en dan gaat de mens, in casu Hervé van Esdoorn, op zoek naar zichzelf, naar de mens die hij ooit was, naar het geluk dat Willem Ralreiger (1837-1874) nooit kon bereiken...
En dan nog iets... Wist je dat er in onze streek wellicht slechts één boom groeit en bloeit die bestand is tegen stof, gassen en al wat ons leefmilieu dodelijk aantast? Die boom heet ailanthus en is een uit China geïmporteerde sierboom, de HEMELBOOM. Ik heb er reeds drie in mijn tuin geplant... Ik wil over twintig jaar tenminste nog drie bomen in mijn tuin hebben. En de honig die de laatste bijen in de Kempen (vooralsnog een der minst bezoedelde streken in West-Europa) uit de witte bloesems van deze “tree of heaven” puren... is bloedrood’.
Robin Hannelore