['n Klank als oe]
'n Klank als oe heeft 'n andere kwaliteit als b.v. eu, en maakt 'n andere indruk op de mens.
Iedere klank, en iedere lettercombinatie, heeft een eigen sfeer, men kan zeggen een soort van betekenis, ook al is het geen woord dat een bepaald vastomlijnd begrip aanduidt. Als iedere klank, of klankcombinatie, dus reeds als klank een soort van betekenis, een eigen inhoud, heeft, dan kan men ze dus als elementen gebruiken om er wat mee te doen. Men kan ze op een bepaalde manier achter elkaar zetten en ze in groter verband een rol laten spelen, zooals b.v. in dit gedicht, met de bedoeling om dat groter geheel zo te laten ‘spreken’, (of als men liever wil: ‘articuleren’) dat het op de een of andere manier toch even boeit, intrigeert, ja, een spanning oproept van: ‘hoe gaat dit verder’ en: ‘hoe zal dit eindigen’, op dezelfde manier als men zich dit ook afvraagt bij het lezen van een gewoon gedicht of verhaaltje.
En wanneer men deze spanning misschien enigszins ondergaan heeft - op een niet onaangename manier - dan dient men daarmee tevreden te zijn. Men moet geen vastomlijnde begrippen verwachten van klankcombinaties die die begrippen helemaal niet aanduiden, en ook helemaal niet bedóélen aan te duiden.