Inspiratie
Om iets te schrijven dat tot doel heeft gedachten weer te geven, zijn gedachten noodig en een momenteele vaardigheid om zich te uiten. Bij gebrek aan inspiratie is een van deze factoren niet, of te weinig, aanwezig.
Ach, dikwijls is er niet veel inspiratie noodig. Ik denk aan de vele nieuwjaarsbriefjes en bedankbriefjes voor Sint-Nicolaas-cadeautjes die ik sinds m'n prille jeugd geschreven heb. In zoo'n geschrift hoeft men maar één gedachte te uiten (gelukwenschen, bedanken) en verder te maken dat 't papier zorgvuldig bedekt wordt met woorden.
Maar soms is inspiratie onmisbaar. Ik heb hier nu dit geval op 't oog: 1e Er moet iets geschreven worden, 2e Het geschrevene zal het bijzondere doel hebben beoordeeld te worden.
Is in zoo'n geval 't schrijfvermogen met stomheid geslagen, ja, dan gebeurt het dat 't cahierblaadje voor 's schrijver's gezicht zich lange tijd in blankheid handhaaft. Dat soms zelfs na een uur nog de blauwe lijntjes in alle duidelijkheid rechthoekig gesneden worden door de roode kantlijn. Hoogstens verschijnen er aarzelend, boven in de hoek, een paar magere teekeningetjes. En een titel, energiek midden boven het blad. Geleidelijk breiden de teekeningetjes zich uit. Een krachtige streep blinkt over de titel, waaronder een ander opschrift komt te staan, minder energiek. Na een zekere tusschenpoos wordt dit door een volgend afgelost.
Toch, langzamerhand, begint zich iets te vormen. 't Is als in een spiritistenvergadering de tafel zwak gaat kraken. Veel
Auteursrechtelijk beschermd