Veerstraat

[p. 48]

Zomernacht

We slapen in de geluiden van buiten,
door onze ademhaling rijdt een auto.

Laten we nog eenmaal rond de rotonde zweven
rond dat hart van de kleurige zomer.

Geen verstoorbare lucht. Geen verblekend blauw.
Een zomernacht zonder enige regen en toch
zo vruchtbaar.

De auto schampt langs de gesprekken
die over de straat lopen.
Ik wil mijn woorden uitwerpen

van je huid diep in rust,
van wat ik niet kan aanraken
al vermoed ik soms dat ik het voel -
dat onaanraakbare het meest.

Een goederentrein op de spoorbrug
passeert mijn droom waarin we fietsen
op een schelpenpad en waar een zeis
het vuur in brandnetel en berenklauw heeft gedoofd
zodat we langs de kant ons brood kunnen eten.

En dan onder de bescherming van de hoge oever
mijn woorden mengen
met het ruisen van een duikersluisje.