Veerstraat

[p. 47]

Verschiet

Ik zoek een horizon.
Kijkje uit mijn raam omlaag,
dan zie je een dichtbevolkte
winkelstraat waar jongeren
zich bewegen op skateboards,
waar oude vrouwen verdwijnen
in steunkousen en Afrikanen
hun lichamen verzwijgen.
Draai me om. Nu trekt ze
haar shirt over haar hoofd.
Ik zoek een horizon. Ik kan niet
verdragen hoe ze gaat liggen. Als je
uit mijn raam kijkt, botst je blik
tegen de torenflats. Ze rijzen op
als gelovigen in steen. Ernstig,
zo ernstig als mijn ouders
op de foto tegen de muur,
draai ik me om en maak ik haar
gezicht tot mijn einder. Mijn
liefkozingen breken uit een
schaal van verstand, zo
verstoorbaar dat ze bestendig zijn.