't Gereformeert gezangboek over de voornaamste gevallen en waarheden van 't Christendom
(1712)–François Halma–
AuteursrechtvrijOp de zangwyze van den CX. Psalm.P.11. Komt, Christenen, aandachtiglyk beschouwen
| |
[pagina 44]
| |
 De glori van des wereldts Opperheer,
Den Vorst, op wien al d' aarde moet betrouwen,
Nu hy vertrekt, bestuuwt met eeuwig' eer.
2 Hy stygt omhoog, op eene wolk gedraagen,
Waardoor hy toont zyn majesteit en magt.
De doot en hel zien wy door hem verslagen,
Tot zaliging van 't menschelyk geslacht.
3 Zyn stacikoets wordt voorgetreen van Englen,
Verkondigers van 't groote zegewerk,
Wier stemmen zich met die der menschen menglen,
Als van hun Hooft, de Heilant zyner kerk.
4 Ontsluit u nu, ô hemelen, Godts woning,
Opdat gy hem in uwen kreits ontfangt,
Der Engelen en menschen Opperkoning,
Naar wien de Kerk heeft eeuwen lang verlangt!
5 Den Opperheer der heeren, dien de Vader,
Als zynen Zoon, van eeuwigheit bemint;
Die ons ontsluit zyn liefd'- en zegenader,
En zoo de doodt en wereldt overwint.
6 't Is dan omhoog daarw' onzen Broeder vinden,
Ons Hooft, den Heer, en Voorspraak in Godts recht,
Den heilant, die ons komt met Godt verbinden,
En 't heilverbondt ons open heeft gelegt.
7 Hy is verreist om ons daar plaats te maaken:
En van het hoog onmeetbaar hemelhof
Ontvonkt hy ons, waar doorw' in liefde blaaken
Om in zyn huis te melden zynen lof.
8 Laat ons hem dan met wakkre schreeden volgen,
En 't hart niet meer verslingeren aan d' aard',
Opdat wy, door den hemelgloet verzwolgen,
Getuigen zyn van zyne hemelvaart
| |
[pagina 45]
| |
9 Ons goedt is in het hemelsch ryk verborgen,
't Berust in Godt tot in all' eeuwigheit.
Ontslaanw' ons van 't quaad' en d' aardsche zorgen,
Waardoor ons hart zich van den hemel scheidt.
10 De Heer zal eens op zynen throon verschynen
Als Rechter van de levenden en doon,
Tot 's boozen straff' en zaliging der zynen;
Op dat hy geev' aan yder zynen loon.
|
|