't Gereformeert gezangboek over de voornaamste gevallen en waarheden van 't Christendom
(1712)–François Halma–Op de zangwyze van den XXIV. Psalm.P.8.![]() Dat elk den lof des Heeren zing',
Opdat hy door de wolken dring,
Den lof van Iesus, onzen Koning:
Den Heilant die het helsch gewelt
Zeeghaftig heeft aan 't kruis gevelt,
| |
[pagina 41]
| |
![]() Waardoor de dag naakt zyner kroning.
2 Wy zoeken hem niet meer in 't graf,
Die voor ons leedt de zwaarste straf,
Den kruisdoot om ons vry te maaken:
De straf waar door hy 't graf verwon,
Zoo dat hy, als de Levenszon,
Zal eeuwig met zyn glanssen blaaken.
3 Zyn doodt geeft ons d' onsterflykheit,
Het leven dat geen doodt ooit scheidt;
Zyn bloet wascht ons van misbedryven.
Hy stelt ons in den Priestren ry,
Dies laat ons nu, van schulden vry,
Hem dankbaar voor dees weldaadt blyven.
4 Hy heeft de zegevaan geplant,
De zonde, doot,en hel vermant,
Door 't offer aan Godt opgedraagen:
Het offer dat de schulden boet,
En ons verwerft het hoogste goedt,
Een goedt dat nimmer d' eeuwen zagen.
5 Geen goedt van d' aardt' en van den tyt,
Maar dat, voor d' eeuwigheit gewydt,
Alleen de ziel kan vergenoegen:
Het goedt dat Godt in zich bevat,
Een onwaardeerelyken schat,
Die ons met Godt zal samenvoegen.
6 Hy worde dan van ons bemint,
Als daar de ziel haar heil in vindt;
Laat ons zyn liefde steedts gedenken,
Hem vrolyk looven in zyn huis;
Ons nimmer schaamen van zyn kruis,
Als daar hy 't heil ons door komt schenken.
|
|