't Gereformeert gezangboek over de voornaamste gevallen en waarheden van 't Christendom

(1712)–François Halma– rechtenstatus



[Folio ****2v]
Op het Gereformeert Gezangboek van den heere François Halma. Kan ooit de Dichtkunst ‘t hart behagen, En mag zy ooit, met billik recht, De naam van ‘t puyk der kunsten draagen; ‘t Is meest, als zy word aangelegd Om ’s Heeren glory te verbreyden: En zielen Hemelwaarts te leyden. De schoone Dichtkunst, veel te goedt Als dat zy ‘t werktuyg zou verstrekken, Waar door een wreevlig bits gemoedt Den glans van ’s Naastens naam zou vlekken; Behaalt, om gaar Godtvrute srof, Hoogachting, gunst, en waren los. Zy weet de ziel dan aan te spooren Tot nooit volroemde en eedle deugd: Zy streelt verrukkend hart en ooren, En strekt tot yders lust en vreugd: Ia kan, wat Momus ooit mag smaalen, By brave zielen eer behaalen. Dat blykt in Halma, wyd bekent Door zyn doorluchte Maatgezangen: Die een uytmuntend groot talent In Zededichtkunst heeft ontfangen;
[Folio ****3r]
En door dit werk, van hem gedicht, Heeft Nederlandts waare Kerk verplicht. Wierd ‘t Goesche wonder, d’Ystroomschryver, Door Bakes schoone Bybelstof Ontvonkt, om, vol van lust en yver, Te melden ’s Mans verdienden lof, Wie, wie voelt zich hier niet gedreven, Om Halmaas dichtpen roem te geeven? O Halma! die zoo nut uw’ tydt Aan deze roemenswaarde klanken Besteedt hebt: ‘k wensch dat Godt uw’ vlyt, (Dien vlyt waar voor u veele danken) Begroon met zegen, heyl, en gunst; En gy hem lang pryst door uw kunst! Jetske Reynou Vander Malen.