Davids Harpzangen, of de CL Psalmen van den koninklyken Profeet David, en andere heilige Mannen

De Clxiij Psalm. ⁺

O Heer, hoor myn gebedt en smeeken, ⁺

+ Psalm 143.

+ 1 Een Psalm Davids. O HEERE, hoort mijn gebed, neyght de ooren tot mijne smeekingen: verhoort my na uwe waerheyt, na uwe gerechtigheyt.

[p. 508]

Neig d'ooren tot my, schier bezweken
In 't leet. verhoor my naar uw woordt,
En waarheit, my altoos gebleken;
Naar uw gerechtigheit nu voort.
⁺2 Wil, Heer, met uwen knecht niet treeden
In 't recht, naar uw gerechtigheden;
Want niemant, schoon volmaakt in schyn,
Zal immer voor u hier beneden
Onschuldig of rechtvaardig zyn.
⁺3 De vyandt, op myn ziel verbolgen,
Komt haar in bitterheit vervolgen,
Vertreedt myn leven tegen d'aard';
Ik worde als van het graf verzwolgen,
Naardien hy my ontziet noch spaart.
4 Hy legt my, Heer, in duisternissen,
Als die het licht en leven missen.
⁺Dies wordt myn geest in my bestelpt,
Door rouw in 't hart, niet uit te wisschen;
Dewyl uw almagt my niet helpt.
5 Myn harte siddert van uw slagen.

+ 2 Ende en gaet niet in het gerichte met uwen knecht: want niemant die leeft sal voor u aengesichte rechtveerdigh zijn.

+ 3 Want de vyant vervolght mijne ziele, hy vertreet mijn leven ter aerde, hy leght my in duysternissen, als de gene die over lange doot zijn.

+ 4 Daerom wordt mijn geest overstelpt in my, mijn herte is verbaest in 't midden van my.

[p. 509]

Doch ik gedenke aan d'oude dagen: ⁺
Ik denk op uwer handen werk,
Waarvan men my steedts hoort gewaagen:
Van uwe daaden spreeke ik sterk.
6 O Opperheerscher aller volken, ⁺
Ik strek myn handen naar de wolken
Tot u, naar wien myn ziel als brandt;
Die voor u, in haar naare kolken,
Is als een dor en dorstig landt.

Ruste.

7 Verhoor my, want ik moet bezwyken, ⁺
Zoo gy zoudt langer van my wyken,
Verberg voor my uw aanschyn niet;
Want ik zou worden als de lyken
Ten grave, die men niet meer ziet.
8 Laat my uw goedheit 's morgens hooren, ⁺
Want ik, tot kroon en troon geboren,
Betrouwe op u: maak my bekent
Den weg dien ik, als uw verkoren,
Te gaan heb tot myn levensendt.

+ 5 Ick gedenke aen de dagen van oudts; ick overlegge alle uwe daden; ick spreke by my selven van de werken uwer handen.

+ 6 Ick breyde mijne handen uyt tot u; mijne ziele is voor u, als een dorstigh landt, Sela !

+ 7 Verhoort my haestelick HEERE, mijn geest beswijkt; en verberght u aengesichte niet van my: want ick soude gelijck worden den genen die in den kuyl dalen.

+ 8 Doet my uwe goedertierenheyt in den morgenstondt hooren, want ick betrouwe op u: maekt my bekent den weg dien ick te gaen hebbe, want ick heffe mijne ziele tot u op.

[p. 510]

9 Want tot u heffe ik myne ziele,
Opdat het zwaardt haar niet verniele;
⁺Redt my, ô Heer, toch uit de handt
Myns vyandts, of ik in haar viele;
Dewyl ik by u schuile in 't landt.
⁺10 Leer my, ô Heer, uw welbehagen
En uwen wil doen al myn dagen;
Want ik erkenne u als myn Godt:
Behoedt my voor der boozen laagen,
O Godt myns heils, myn levenslot !
11 Dat uwe Geest, dien ik verbeide,
My in een effe landtstreek leide.
⁺Verlevendigm' om uwen naam;
Geef dat myn ziel nooit van u scheide,
En voer haar uit den angst en blaam.
⁺12 Doe dit om uw gerechtigheden,
En wil des vyandts magt vertreeden,
Om uwe goedertierenheit.
Brengze om die ooit myn ziel bestreden;
Want ik ben t'uwen dienst bereidt.

+ 9 Reddet my, HEERE, van mijne vyanden; by u schuyle ick.

+ 10 Leert my u welbehagen doen, want gy zijt mijn Godt: uw' goede Geest geleyt my in een effen lant.

+ 11 O HEERE, maeckt my levendigh, om uwes naems wille: voert mijne ziele uyt de benauwtheyt, om uwe gerechtigheyt.

+ 12 Ende roept mijne vyanden uyt, om uwe goedertierenheyt; ende brengtse omme, alle die mijne ziele beangstigen; want ick ben uw' knecht.