Davids Harpzangen, of de CL Psalmen van den koninklyken Profeet David, en andere heilige Mannen

De Cxxx Psalm. ⁺

IK roep tot u, ô Heere, ⁺
Uit myne diepe elendt,
Opdat uw goedheit keere
Myn lyden, zonder endt.
O Heer, hoor ik naar myn klagten, ⁺
En merk op myne stem,
Kom myne smart verzagten,
Want ik zit in de klem.
2 Zoo gy, ô Heer, de zonden, ⁺
En 't misdryf gade slaat;
Waar wordt de mensch gevonden
Die voor uw recht bestaat ?
Maar by u is vergeving, ⁺
Opdat gy wordt gevreest:
Diesge onze wederstreving

+ Psalm 130.

+ 1 Een Liedt Hammaalot. Uyt de diepten roepe ick tot u, O HEERE.

+ 2 Heere, hoort na mijne stemme: laet uwe ooren opmerkende zijn op de stemme mijner smeekinge.

+ 3 Soo gy, HEERE, de ongerechtigheden gade slaet: Heere, wie sal bestaen ?

+ 4 Maer by u is vergevinge, op dat gy gevreest wort.

[p. 476]

Verschoont en ook geneest.
⁺3 Ik zal den Heer verwachten,
Myn ziel wacht met gedult,
Vol hoope in haar gedachten,
Tot hy zyn woordt vervult.
⁺'k Verwacht met al myn harte
Den Heer, meer dan de wacht
Het morgenlicht met smarte
Verwacht, na droeven nacht.
⁺4 Laat Israël dan hoopen
Op Godt; want by den Heer
Staat steedts de heildeur open,
Vol liefde, t'zyner eer.
⁺Hy zal zyn Isrel slaaken,
Zyn volk dat hem verbeidt,
Uit 's doodts gewelt en kaaken,
En ongerechtigheit.

⁺De Cxxxj Psalm. Stem Ps. 100

⁺O Heer, myn harte ryst niet hoog:
Ik hebbe ook geen hovaardig oog,

+ 5 Ick verwachte den HEERE, mijne ziele verwacht, ende ick hope op sijn woordt.

+ 6 Mijne ziele [wacht] op den Heere, meer dan de wachters op den morgen: de wachters op den morgen.

+ 7 Israel hope op den HEERE, want by den HEERE is goedertierenheyt, ende by hem is veel verlossinge.

+ 8 Ende hy sal Israel verlossen van alle sijne ongerechtigheden.

+ Psalm 131.

+ 1 Een Liedt Hammaalot van David. O HEERE, mijn herte en is niet verheven, noch mijne oogen en zijn niet hooge: oock en hebbe ick niet gewandelt in [dingen] my te groot, ende te wonderlick.

[p. 477]

Noch wandelde immer in het geen
Voor my te groot en wonder scheen.
2 Zoo ik myn ziel niet heb gezet, ⁺
En stil gehouden, naar uw wet,
Gelyk een kindt dat wordt gespeent,
En om zyn moeders borsten weent !
3 Myn ziel is in my als een kindt,
Nu eerst gespeent, dat zich verwint,
En zich gelaaten toont en stil,
Als buigzaam voor een hooger wil.
4 Dat Israël zyn hoope stel ⁺
Op Godt met ons, Emmanuel;
Den Heer, die 't heil ons heeft bereidt
Van nu tot in der eeuwigheit.

+ 2 Soo ick mijne ziele niet en hebbe gesett ende stille gehouden, gelijck een gespeent kindt by sijne moeder ! mijne ziele is als een gespeent kindt by my.

+ 3 Israel hope op den HEERE van nu aen tot in der eeuwigheyt.