Davids Harpzangen, of de CL Psalmen van den koninklyken Profeet David, en andere heilige Mannen

De Cxv Psalm.⁺

GEef ons niet, maar geef uwen naame d'eer, } ⁺
Om uwe goedertierenheit, ô Heer,
En waarheit, hoog gerezen.
Waarom zou 't snoode afgodisch heidens rot ⁺
Trots zeggen: waar is Isrels Heer en Godt,
Dat wy hem zouden vreezen ?
2 Godt, onze Godt, woont in des hemels boog, ⁺
Al wat hy wil verricht hy van omhoog,
En heerscht in alle landen.
D'afgoden van de heidenen zyn gout, ⁺
En zilver, daar hun hart zich op betrouwt,
Het werk van 's menschen handen.
3 Zy hebben wel een' mondt, maar spreeken niet; ⁺
En oogen, maar die zien niet 't geen geschiedt;
Als slechts door kunst gehouwen.
Hun ooren zyn

+ Psalm 115.

+ 1 Niet ons, O HEERE, niet ons; maer uwen name geeft eere, om uwer goedertierenheyt, om uwer waerheyt wille.

+ 2 Waeromme souden de Heydenen seggen, Waer is nu haren Godt ?

+ 3 Onse Godt is doch in den hemel, hy doet al wat hem behaeght.

+ 4 Haerlieder afgoden zijn silver ende gout, het werk van 's menschen handen:

+ 5 Sy hebben eenen mondt, maer en spreken niet; sy hebben oogen, maer en sien niet:

[p. 416]

gesloten voor 't geluidt;
⁺Hun neuze richt noch bloem noch geurig kruidt,
Hoe bloeiende in 't beschouwen.
⁺4 Zy hebben ook wel handen aan het lyf,
Maar tasten niet: hun voeten, doot en styf,
Gaan niet van hunne steede.
Zy geeven uit hun keele taal noch blyk.
⁺Dies worden hunne makers hun gelyk,
En al hun dienaars mede.

Ruste.

⁺5 Maar, Israël, betrou gy op den Heer.
Hy is zyn hulp en schildt, dat hem niets deer',
Ten allen tyt bevonden.
⁺Aärons huis, betrou gy ook op Godt,
Hy is zyn hulpe, en schilt, en levenslot,
Getrou in zyn verbonden.
⁺6 Gylieden die den Heere vreest, betrouwt
Ook op den Heer, hy waakt voor uw behoudt,
En is uw schildt

+ 6 Ooren hebben sy, maer en hooren niet; sy hebben een neuse, maer sy en riecken niet:

+ 7 Hare handen [hebben sy,] maer en tasten niet; hare voeten, maer en gaen niet; sy en geven geen geluydt door hare kele.

+ 8 Dat diese maken hen gelijck worden; [ende] al wie op haer vertrouwt.

+ 9 Israel, vertrouwt gy op den HEERE, hy is hare hulpe, ende haren schildt.

+ 10 Gy huys Aärons vertrouwt op den HEERE; hy is hare hulpe, ende haren schilt.

+ 11 Gylieden die den HEERE vreest, vertrouwt op den HEERE; hy is hare hulpe, ende haren schilt.

[p. 417]

en hulpe.
De Heer heeft in zyn gunst aan ons gedacht, ⁺
Zyn zegen worde op Isrels huis gebragt,
Dat het geen quaadt bestulpe.
7 Zyn zegening koome op Aärons huis.
Zyn zegen vloeie als uit een bron of buis, ⁺
Dat hy nooit moge mindren,
Op alle die hem vreezen, groot en kleen.
De Heer storte ook zyn' zegen uit beneën, ⁺
Op u en uwe kindren.
8 Gylieden zyt den Heer, die 't alles schiep, ⁺
Die 's hemels boog en d'aarde in wezen riep,
Gezegent t'allen tyden.
De hemel is des Heeren in 't geheel:⁺
Maar d'aarde gaf hy 't menschdom tot zyn deel,
Om 't voor hem in te wyden.
9 De dooden, die, van alle menschen af, ⁺
Gedaalt zyn in de stilte, en in het

+ 12 De HEERE is onser gedachtigh geweest, hy sal zegenen, hy sal het huys Israels zegenen, hy sal 't huys Aärons zegenen.

+ 13 Hy sal zegenen die den HEERE vreesen, de kleyne met de groote.

+ 14 De HEERE sal [den zegen] over ulieden vermeerderen, over u-lieden, ende over uwe kinderen.

+ 15 Gylieden zijt den HEERE gezegent, die den hemel ende de aerde gemaekt heeft.

+ 16 Aengaende den hemel, de hemel is des HEEREN; maer de aerde heeft hy der menschen kinderen gegeven.

+ 17 De doodt en sullen den HEERE niet prijsen, nochte die in de stilte neder gedaelt zijn.

[p. 418]

graf,
Zyn ver van Godt te pryzen.
⁺Maar wy, zyn volk, wy zullen nu voortaan,
En eeuwiglyk voor 's Heeren aanschyn staan,
En steedts hem eer bewyzen.

⁺De Cxvj Psalm. Stem Ps. 74.

⁺IK hebbe lief, want Godt hoort myne stem,
De Heer let op myn smeekingen en weenen;
⁺Hy wil my steedts een gunstig oore leenen:
Dies is myn beede in allen noodt tot hem.
⁺2 Ik was omringt met banden van de doodt,
De helangst had myn ziele diep getroffen;
Benaautheit deed my schier ter aarde ploffen:
Myn droefenis werdt dagelyksch vergroot.
⁺3 Maar 'k riep Godts naam in myne nooden aan:
Ik zeide: och Heer, kom myne ziel bevryden !
⁺De Heer is goedt, genadig t'allen tyden, Recht-

+ 18 Maer wy sullen den HEERE loven van nu aen tot in der eeuwigheyt. Halelu-Jah.

+ Psalm 116.

+ 1 Ick hebbe lief, want de HEERE hoort mijn stemme, mijne smeekingen.

+ 2 Want hy neyght sijne oore tot my; dies ick [hem] in mijne dagen sal aenroepen.

+ 3 De banden des doodts hadden my omvangen; ende de angsten der helle hadden my getroffen, ick vondt benauwtheyt ende droeffenisse.

+ 4 Maer ick riep den name des HEEREN aen, [seggende:] Och HEERE bevrijdt mijne ziele.

+ 5 De HEERE is gena-dig ende rechtveerdig; ende onse Godt is ontfermende.

[p. 419]

vaardig; met ontferming aangedaan.
4 De Heer bewaart d'eenvoudigen met kracht. ⁺
'k Was uitgeteert, doch hy heeft my geneezen.
Keer tot uw rust, myn ziel, wil stille weezen, ⁺
Want Godt heeft in zyn gunst aan u gedacht.
5 Want gy, ô Heer, hebt myne ziel geredt ⁺
Van doodtsgewelt; myn oogenleên van traanen.
Gy quaamt den weg voor myne voeten baanen.
'k Zal dan voor u steedts wandlen naar uw wet.

Ruste.

6 'k Zal wandelen voor 's Heeren aangezicht. ⁺
Ik heb gelooft, dies sprak ik in betrouwen. ⁺
Ik werdt verdrukt; toen zeide ik in 't beschouwen
Des volks, verhaast; elk niet van leugens dicht. ⁺
7 Wat zal ik toch vergelden aan den Heer,
Voor zyne gunst, zyn liefde en hemelschatten ? ⁺
Den beker der verlossing

+ 6 De HEERE bewaert de eenvoudige; ick was uytgeteert, doch hy heeft my verlost.

+ 7 Mijne ziele, keert weder tot uwe ruste, want de HEERE heeft aen u wel gedaen ?

+ 8 Want gy [HEERE] hebt mijne ziele geredt van de doodt, mijne oogen van tranen, mijnen voet van aenstoot.

+ 9 Ick sal wandelen voor 't aengesichte des HEEREN, in den lande der levendigen.

+ 10 Ick hebbe gelooft, daerom sprack ick. Ick ben seer bedruckt geweest.

+ 11 Ick stryde in mijn haesten, Alle menschen zijn leugenaers.

+ 12 Wat sal ick den HEERE vergelden [voor] alle sijne weldaden aen my [bewesen ?]

[p. 420]

zal ik vatten,
⁺En 's Heeren naam aanroepen tot zyn eer.
8 'k Zal myn gelofte, ooit aan den Heer gedaan,
Getrouwelyk by al zyn volk betaalen.
⁺Godts gunstgenoot mag schoon ten grave daalen,
Doch zyne doodt ziet hy als kostlyk aan.
⁺9 Och, Heer, ik ben voorzeker uwe knecht,
⁺Ik ben uw' knecht, een zoon van u verkoren,
Uit uwe maagdt tot uwen dienst gebaren:
Myn banden hebtge ontlost, hoe vast gelegt.
⁺10 'k Zal u, ô Godt, dankoffren met myn hart,
En uwen naam aanroepen, ja aanbidden,
Ik zal ook myn geloften in het midden
⁺Van 's Heeren volk betaalen, vry van smart.
11 'k Zal by Godts volk verbreiden 's Heeren lof,
⁺Zyn deugden in zyn ruime tempelhoven:
In 't midden van

+ 13 Ick sal den beker der verlossingen opnemen, ende den name des HEEREN aenroepen.

+ 14 Mijne geloften sal ick den HEERE betalen, nu, in de tegenwoordigheyt van al sijn volck

+ 15 Kostelick is in de oogen des HEEREN de doodt sijner gunst genooten.

+ 16 Och HEERE, sekerlick ick ben uw' knecht, ick ben uw' knecht, een soone uwer dienst maeght, gy hebt mijne banden los gemaeckt.

+ 17 Ick sal u offeren een offerhande van danksegginge, ende de danksegginge, ende den name des HEEREN aenroepen.

+ 18 Ick sal mijne geloften den HEERE betalen, nu, in de tegenwoordigheyt van al sijn volk.

+ 19 In de voorhoven des Huyses des HEEREN: in het midden van u, O Jerusalem. Halelu-Jah.

[p. 421]

Jeruzalem hem looven,
Dewyl hy my in gunst geeft zingensstof.